Onzekere toekomst
In een inleidende presentatie toont Erfan in een notendop het ontstaan en de evolutie van de homo sapiens. De intelligentierevolutie van de mens laat zien dat we vooral leerden van verhalen die we van generatie op generatie doorvertelden. Zo kon de mens tot voor kort zijn toekomst redelijk ‘voorspellen’. Dat gaat nu niet meer op. “Het is voor het eerst sinds het ontstaan van de homo sapiens dat meer mensen overlijden als gevolg van suïcide dan van agressiviteit. Er is meer fictieve dan objectieve realiteit. We weten niet meer wat de toekomst ons brengt.” Daarmee wordt het volgens Erfan tijd voor een nieuw verhaal. “Als we dat niet doen gaan heel veel kinderen slachtoffer worden van een ongelukkig leven. Dat maakt onze instellingen en werkstijlen een ‘plaats delict’ en ons ‘verdachten’. Vanaf nu zijn jullie dat dan ook.”

Schulden en huiselijk geweld
Jorinde Verheijke (wijkteammedewerker Het Lage Land) deed onderzoek naar ‘heraanmeldingen’ binnen Rotterdamse wijkteams. Hiervoor interviewde zij vooral cliënten, collega’s, beleidsmedewerkers en teamleiders. “Schulden en huiselijk geweld komen naar voren als grootste problemen bij intergenerationele overdracht. Daarnaast speelt verslaving een belangrijke, negatieve rol.” Jorinde zocht contact met Elizabeth en ‘belandde’ zo bij de Werkplaats Sociaal Domein Zuid-Holland Zuid. Hieruit zijn vier bijeenkomsten over dit thema georganiseerd met het wijkteam. “Onze vraag was vooral wat we zelf kunnen doen als professionals.” Collega Wendy licht toe wat intergenerationele overdracht is. “Dan hebben we het over patronen die worden doorgegeven bij minimaal drie generaties. Dit in tegenstelling tot intragenerale overdracht, waarbij sprake is van twee generaties.” Tijdens de bijeenkomsten keek men naar wat er al gedaan wordt en wat de sociaal professionals kunnen doen. In de laatste bijeenkomst is er vervolgens teruggeblikt.

Interventies uitwisselen
Hierna is het tijd om met elkaar in groepjes via een mindmap te sparren over intergenerationele vraagstukken. Bijvoorbeeld welke info verzamel je al en hoe doe je dat? Gevraagd wordt ook om te letten op positieve zaken en ervaringen, aangezien de nadruk te vaak op de negatieve aspecten ligt. Dit levert levendige discussies en uiteindelijk goede vragen en input op. ‘Is er wel een toolkit’ en ‘wat zit er nou in je rugzak als je naar de cliënt toegaat?’. Binnen de gemeente Rotterdam blijkt er ook met (te)veel verschillende methodieken te worden gewerkt. ‘Breng een persoonlijk verhaal in van jezelf’ en ‘geloof in je cliënt’ zijn goede tools. ‘Als je vertrouwen hebt in je cliënt heb je al een hoop gewonnen’. Wat praktisch helpt, is om een steunpunt in de familie (of daarbuiten) te zoeken. Positieve ervaringen en familieopstellingen (in bepaalde gevallen) zijn ook waardevol. Erfan voegt daaraan toe dat de vraag ‘wie was er in jouw leven een belangrijke figuur?’ vaak leidt tot relevante informatie.

Vervolgacties
Verder wordt duidelijk dat wijkmedewerkers vaak niet weten waar een cliënt met een bepaalde problematiek naartoe kan. Het benoemen van deze praktijkproblemen is voor de professionals aanleiding en reden genoeg om met elkaar op korte termijn afspraken te maken. Alle deelnemers (‘verdachten’) ontvingen daarom bij aanvang een spreuk. Opzet is om gegevens uit te wisselen met degene die dezelfde spreuk had gekregen en om (tot aan Valentijnsdag) een van de besproken interventies uit te proberen. De uitkomsten hiervan ontvangt Elizabeth graag. En wie zich had aangemeld, maar niet kwam opdagen blijft voorlopig ‘verdachte’.

Reacties
Frederiek van Wikkeren (docent bedrijfskunde) vond het een interessante bijeenkomst. “Mijn interesse gaat uit naar het Sociaal Domein en maatschappelijke vraagstukken. Dit was mijn eerste kennismaking met mensen uit het werkveld. Ik heb wel mijn verbazing uitgesproken over het feit dat er heel veel mensen met passie aan het werk zijn, maar matig ondersteund worden. Vanuit maatschappelijke kaders en dan doorvertaald naar het instrumentarium dat ze in hun werk kunnen gebruiken.” Graag zou ze nog meer mensen uit het werkveld zien.

Sherita Thakoerdat (opbouwwerker stichting De Buurtbron). “Ik zag in de uitnodiging dat iemand van wijkteam Lage Land een presentatie kwam houden. Daar heb ik ook gewerkt dus dat wekte mijn interesse. De presentaties en gesprekken zetten mij ook aan het denken, zeker omdat ik ook uit een arm gezin kom. Het woord armoede triggerde mij. Als ik als cliënt bij een wijkteam terecht zou komen weet ik alleen niet of ik het met bepaalde interventies eens zou zijn.”

Selma van Huijzen (docent ergotherapie/coach familieopstellingen) was ook enthousiast. “Ik kom hiervoor vooral vanuit mijn eigen praktijk in familieopstellingen. Goed om vanuit andere invalshoeken alternatieve visies te horen en inspirerend om op een andere manier hierover te praten. De werkvorm vond ik erg leuk. Fijn ook dat er een duidelijke leiding was. Dat is wel eens anders.”