Op een doordeweekse dag, struinend door de multiculturele wijk Schiedam Nieuwland, zijn we op zoek naar jongeren tussen 16 en 26 jaar om verhalen te horen over de wijk. Sinds begin 2024 doen we onderzoek in deze wijk om te kijken in hoeverre de wijk ondersteunend is voor de mentale gezondheid van jongeren en jongvolwassenen. We willen het perspectief van de jongeren over de wijk in beeld brengen, welke behoeften zij hebben en hoe hierop mogelijk ingespeeld kan worden door jongeren zelf, bewoners en professionals. De jongeren die we spreken, geven aan zich prima thuis te voelen en tevreden te zijn in deze wijk. Tijdens onze gesprekken met verschillende mensen uit de wijk, valt ons op wat de kracht van beeldvorming doet met de wijk!

Vanuit het perspectief van de overheid, zowel lokaal als nationaal, wordt de wijk aangeduid als een risicowijk. Dit betekent dat het een buurt is waar veel verschillende migranten wonen, jongeren voor overlast zorgen en meerdere problemen zoals armoede en criminaliteit voorkomen. Ook het Nationaal Programma Leefbaarheid en Veiligheid, waarvan de wijk sinds kort deel uitmaakt, benadrukt de onveiligheid, criminaliteit en de noodzaak om de leefbaarheid te verbeteren.

Onderweg spreken we ook met winkeliers die al ruim 20 jaar in de wijk zijn gevestigd en hebben meegemaakt hoe deze wijk is veranderd.

Sinds tien jaar is het veilig en rustig, is er veel verbouwd en door de nieuwbouw komen er weer jonge gezinnen in de wijk wonen

Vertelden ze met enige trots. Een winkelier voegde toe dat de wijk veilig is, maar ook dat veiligheid een subjectief iets is. Hij vertelde dat de wijk last heeft van beeldvorming, want mensen die niet in de wijk wonen, hebben nog steeds het beeld van 20 jaar geleden – dat van een gevaarlijke en onveilige wijk waar jongeren voor overlast zorgen en de wijk alleen bestond uit oude verwaarloosde woning

Verderop in de wijk raken we in gesprek met de stichting Tijda die culturele activiteiten in de wijk verzorgt. Het gesprek belandt op een gegeven moment bij etnische verschillen en hoe we daarmee omgaan. In de wijk vind je bewoners van tientallen verschillende etniciteiten. Een van de professionals van de stichting vertelt een situatie die hij heeft meegemaakt. Hij is zelf van Turkse afkomst en zat eens bij een apotheek, die van een Turkse eigenaar is, te wachten. Naast hem zat een oude vrouw die dacht dat deze meneer van Nederlandse komaf is. Ze tikte hem aan en zei: "Zie, dat is ook een Nederlander." Een paar minuten later tikte ze hem weer aan en begon een gesprek hierover. Het enige antwoord dat deze man kon geven was: "Wanneer we grijs worden, worden we allemaal gelijk."

Ons beeld van de wijk is een wijk waar mensen van verschillende etniciteiten samenleven en ieder op zijn eigen manier bijdraagt aan een prettige leefomgeving. Beeldvorming is een krachtig instrument dat een wijk kan beïnvloeden, maar niet definiëren.

Benieuwd naar het project 'Samenlevingsopbouw en Mentale Kwetsbaarheid'? Je leest meer onze projecten op deze pagina!