Afgelopen semester startte het tweedejaarsvak Transprofessioneel Samenwerken, waarin studenten Verpleegkunde, Fysiotherapie, Logopedie, Ergotherapie en Social Work van Hogeschool Rotterdam samen optrokken in vraagstukken rondom passende zorg en welzijn. De Werkplaats vroeg de studenten mee te denken over het project Dementievriendelijke samenleving. Onlangs presenteerden zij hun resultaten.

In ons onderzoek stelden we vast dat er mooie kansen liggen om deelname van mensen met dementie aan activiteiten in de buurt langer mogelijk te maken. Om deze kansen te benutten is wel ondersteuning nodig. Clubs en verengingen vormen nog niet altijd een dementievriendelijke omgeving, waardoor mensen die geheugenproblemen ervaren relatief snel stoppen met activiteiten die ze al jaren doen. De grootste winst is te behalen door oplossingen te bedenken voor fysieke obstakels en te werken aan een inclusieve bejegening. De locatie van de activiteit moet goed bereikbaar en toegankelijk zijn en het een pre als de activiteitenruimte overzichtelijk en niet te lawaaiig is. De bejegening moet passend zijn; niet betuttelend, maar wel begripvol en ondersteunend.

Studenten deden in hun eigen omgeving aanvullend onderzoek. Ze bezochten het Odensehuis in Kralingen-Crooswijk en interviewden clubs en vereniging in hun eigen woonplaatsen. Op basis van deze ervaringen en onze onderzoeksresultaten ontwierpen ze via een proces van design-thinking prachtige ondersteunende producten. Eén projectgroep ontwierp pictogrammen om locaties overzichtelijker te maken, een andere groep maakte een informatief filmpje en een derde groep zette de belangrijkste informatie voor clubs en verengingen overzichtelijk bij elkaar in een aantrekkelijke flyer.

Naast de nieuwsgierigheid en de creativiteit waarmee studenten aan de slag gingen, waren we als projectgroep vooral gecharmeerd van de inzichten die tot stand kwamen door het samenbrengen van verschillende vakgebieden. Kennis over de ziekte enerzijds en de sociale impact anderzijds, gecombineerd met kennis over beweging, spraak en het vergroten van zelfstandigheid bij dagelijkse bezigheden, gaf een prachtig totaalbeeld. Zoals de studenten zelf zeiden: “Je leert veel van elkaar en het is mooi hoe we als professionals gezamenlijk veel voor mensen met dementie kunnen betekenen.”

Tot slot leerden we onderling  (opdrachtgever en studenten) ook veel van elkaar. De onbevangenheid van de studenten en hun originele ideeën waren inspirerend . Andersom lieten studenten zich voeden door onze expertise en feedback. Kortom, in alle opzichten een geslaagde samenwerking, waar me met trost op terugkijken!