Het beleid in Rotterdam is er de laatste jaren op gericht om in principe van iedereen een tegenprestatie te verlangen voor de uitkering. Van iedereen die een  uitkering krijgt wordt verwacht dat hij naar vermogen ‘iets terug doet’. Deze maatregel roept discussie op, en er is in de pers de laatste tijd ook steeds meer aandacht voor. Wat betekent dat voor mensen met een uitkering? Wat wordt wel of niet als verplichte tegenprestatie en maatschappelijk nuttig gezien? Welke handelingsvrijheid hebben activeringsconsulenten om te bepalen of bijvoorbeeld burenhulp een tegenprestatie is? Op grond waarvan bepalen zij dat? Hoe groot is de keuzevrijheid van degenen die een tegenprestatie moeten leveren? Wat zijn de ervaringen van de organisaties waar de vrijwilligers terecht komen?

In het kader van de Wmo-werkplaats Rotterdam hebben Josien Hofs en Rob Arnoldus onderzoek gedaan naar de ervaringen met de verplichte tegenprestatie in Rotterdam.

Lees hier het onderzoeksrapport